کربومر

کربومر در واقع به گروهی از پلیمر ها می گوییم که از اسید آکرلیک ساخته می شوند. این پلیمر ها را در تولید محصولات مراقبت شخصی و آرایشی استفاده می کنند و پودری سفید رنگ و کرکی است. برای ساخت مواد ضد عفونی کننده، انواع محصولات پوست، مو و ناخن از طیف گسترده ای از این مواد استفاده می کنند که می توانند آب را جذب کرده و در آن بمانند و اگر در آب پراکنده شوند حدود ۱۰۰۰ برابر حجم اصلی خودشان متورم می شوند.

از کربومرها به عنوان عاملی برای کنترل ویسکوزیته، قوام دهنده و برای تولید مواد آرایشی استفاده می کنند. این مواد به هنگام حل شدن در آب شبه موسیلاژ ، کلوئید تشکیل می دهند و آن ها را با اعداد ۹۴۱، ۹۴۰، ۹۳۴ و ۹۱۰ در محصولات آرایشی می بینیم که این اعداد در واقع همان ترکیب پلی مری و وزن مولکولی ویژه آن ها است.

خصوصیات کربومر

این مواد شیمایی که از پلی اتیلن و پلی اکرلیک تشکیل شده اند، شباهت زیادی از نظر شیمایی به یکدیگر دارند ولی در ویسکوزیته و وزن مولکولی با هم متفاوت اند. کربومرها بوی مشخصی دارند، به راحتی در آب حل می شوند، بی رنگ هستند و با اترها، الکل ها و کلروفرم ها به صورت محلول تشکیل می شوند.

وقتی در محلول آبی که PH خنثی دارد یک پلی مر کربومر را قرار دهیم، کربومر می تواند آب را جذب و ابقا کند، به عنوان ماده قوام دهنده یا ژل استفاده می شود و وقتی زنجیره های جانبی آن پروتونشان را از دست می دهند، بارش منفی می شود.

در داروسازی از این ترکیبات به عنوان اتصال دهنده قرص، ژل ساز، سوسپانسیون، امولسیفایر، تثبیت کننده و ماده کمکی استفاده می کنند، در ساخت لوسیون های پوستی، برخی از قطره های چشمی، ژل ها و خمیر دندان ها نیز از این ماده استفاده می شود.

خطرات و عوارض جانبی کربومر

در طیف های گسترده به صورت صنعتی و تجاری از این ماده استفاده می کنند. مثلا در تولید ژل های مقاوم در برابر آتش، پانسمان های زخم، باند های پزشکی و حامل رایحه در عطر ها می توانیم از کربومر استفاده کنیم.

این ماده در غلظت های بالا می تواند خطرناک باشد و موجب سوزش چشم ها و پوست شود و بلع این محلول اگر غلیظ باشد، باعث سوختگی دهان و دستگاه گوارش می شود. گمان می رود که این ماده برای ساخت محصولات آرایشی و بهداشتی بی خطر است چرا که در مجاورت هوا سریع خشک می شود. البته اگر این ماده تا غلظت های ۱۰۰ در معرض نور قرار بگیرد باعث ایجاد حساسیت و تحریک پوست خواهد شد.